Miody od Grycuka

Wiemy, że miód jest naturalnym produktem odżywczym i leczniczym, stosowanym i w kuchni, i medycynie już od czasów starożytnych. Większość naszych klientów zainteresowanych jest obecnie bardziej wartością leczniczą miodu, niż odżywczą, wszyscy bowiem liczymy kalorie, których na ogół w naszym pożywieniu jest za dużo. A trzeba wiedzieć, że działanie lecznicze miodu wynika głównie z jego walorów odżywczych. Z miodem dostarczamy organizmowi dużo łatwo przyswajalnych cukrów prostych – glukozy i fruktozy, a więc miód to w zasadzie koncentrat substancji energetycznych. Miód przede wszystkim wzmacnia organizm i osłabione narządy, pomaga w regeneracji błon śluzowych i nabłonków oraz usprawnia ich funkcje wydzielnicze.

Dlatego uzyskuje się dobre wyniki we wspomaganiu miodem leczenia przeziębień, chorób układu krążenia, przewodu pokarmowego, wątroby i dróg żółciowych, ran i owrzodzeń oraz nerwic. Działa przeciwanemicznie, pomaga w rekonwalescencji, a nawet może być przydatny w leczeniu cukrzycy. Właściwości detoksykacyjne (odtruwające) miodu wynikają z zawartości w nim glukozy. Mimo, że miód dostarcza bardzo dużo energii (100 gram miodu to aż 325 kcal), to jest łatwo przyswajalny przez organizm, nie obciąża mięśnia sercowego i jest szybko wiązany w wątrobie w glikogen – wielocukier zapasowy, który przez organizm ludzki syntetyzowany jest z fruktozy. Te wszystkie właściwości wynikają z zawartości w miodzie cukrów prostych, Występują one w każdym miodzie w podobnych ilościach, bez względu na jego odmianę.
Oprócz cukrów miód zawiera niewielkie ilości różnych substancji biologicznie czynnych. Najważniejsze to enzymy, dodawane z śliną przez pszczoły robotnice w trakcie przeróbki nektaru. W miodzie są też hormony, olejki eteryczne, niewielkie ilości witamin oraz substancji mineralnych. Tych ostatnich najwięcej jest w miodach spadziowych i miodzie gryczanym.

Jedną z najważniejszych właściwości miodu – oprócz walorów odżywczych – jest jego działanie antybiotyczne. Wynika ono przede wszystkim z jego właściwości fizykochemicznych, a są to wysokie ciśnienie osmotyczne powstałe na skutek dużego stężenia cukrów oraz kwaśny odczyn środowiska (ph około 4,1). Dlatego w dojrzałym miodzie nie rozwijają się bakterie ani drożdże. Natomiast silną substancją antybiotyczną jest nadtlenek wodoru, powstający z glukozy pod wpływem oksydazy glukozy. Enzym ten, zwany potocznie inhibiną jest dodawany do miodu wraz z wydzieliną gruczołów gardzielowych pszczół. Nadtlenek wodoru, znany szerzej jako woda utleniona, powstaje w dużych ilościach w czasie rozcieńczania miodu wodą. Dlatego miód spożywany przez nas bezpośrednio lub po rozcieńczeniu letnią wodą ma tak silne działanie przeciwdrobnoustrojowe.